E E N J A A R

M E E L E V E N

Morgen is het een jaar geleden dat Wick is overleden.

Vandaag zijn we met Nathalie, kinderen en kleinkinderen van het Hospice naar de Begraafplaats gelopen.
Met mooi weer en  door een prachtige natuur, ieder met zijn eigen gedachten en herinneringen, maar ook delend met elkaar.
We hebben bloemen en stenen  op het graf gelegd en een kaars aangestoken, en zo stonden wij daar met elkaar, in verbondenheid, bij onze zoon.

Via kaarten en telefoon  was ons al duidelijk geworden dat mensen ook nu mee ons meeleven, en thuiskomend bleek dit ook weer via de E-mail.

In het bijzonder trof ons het bericht van Theresa uit India, die een tekst van een onbekende schrijver meestuurde.

“Wat bij ons blijft is een stilte, een stil verdriet, een verlangen naar nog een dag, een woord, een aanraking.

Wij kunnen niet begrijpen, waarom hij ons zo vroeg verliet, of waarom hij ging voordat wij zover waren om vaarwel te zeggen.
Maar beetje bij beetje, beginnen wij niet zijn dood te herinneren, maar zijn leven.
En dat zijn leven ons herinneringen  geeft, die te mooi zijn om te vergeten”.

Onze hartelijke dank en groet voor iedereen dit op ons betrokken is.
Gré en Wim

E I N D E V E R H A A L ?

VAN LIEU-DIT LES CHABANNES

                                                                            H E L A A S                                           

1 november 2017 zijn we begonnen met onze wandelingen ter nagedachtenis van Wick en met het doel, via sponsoring, geld te verkrijgen voor Neuro-oncologie.
Ons eerste streven was  1.800 km. en  € 1.800,00 ontleend aan het feit dat het 18 jaar geleden was dat Wick onze eerste sponsor was bij de tocht naar Santiago de Compostela.
Omdat alles zo voorspoedig ging hebben we dit later uitgebreid naar 2.626, zijnde het totaal aantal kilometers van die tocht.

Ook dit getal bleek te laag ingeschat en toen hebben we gezegd; we lopen gewoon door, om daar later aan toe te voegen ook nog te willen lopen van Les Chabannes naar de Begraafplaats en daar 15 oktober aan te komen.

Op 13 augustus hebben we samen met Nathalie hiervan onze eerste kilometers gelopen.

Zondag 16 september, na in totaal 4.094 km. lopen en 206 km. fietsen, waarvan 653 km. richting Begraafplaats kwam hier, door een val van Wim met de fiets, abrupt een einde aan.

Schouder uit de kom, 1^e hulp, met veel hulp van aardige Fransen en mede-kampeerders en inschakeling van de reisverzekering en niet te vergeten de hulp van onze zoon HANK, die auto en vouwwagen terugbracht, zit Wim, noodgedwongen tot vrijwel niets doen, nog minstens 14 dagen te wachten op volledig herstel en heeft Gré het, mede hierdoor, heel druk.

Ontzettend teleurgesteld, maar ook dankbaar dat het zo goed is afgelopen, en we al zo’n eind hebben kunnen afleggen, wachten we af wat nog mogelijk zal zijn.

En het sponsorbedrag?     Maar liefst € 5.229,00

Hartelijke groet,

Gré en Wim

NAAR DE BEGRAAFPLAATS IN ARNHEM

Z O M E R S

VAN LIEU-DIT LES CHABANNES

 Inmiddels zijn we 2 campings verder (Méry sur Seine) en hebben we 582 van de 1057 km afgelegd

Om dit mogelijk te maken, moesten we hiervoor, vanwege onze manier van verplaatsen, 712 km. lopen en 181 km. fietsen.
Dat fietsen ging gisteren, na geruime tijd, weer voor het eerst over een vlakke en mooie route langs de Haute Seine, dit als gevolg van een inmiddels weer genezen, dijbeenblessure van Wim.
Vandaag zou de fiets weer gebruikt worden maar na enkele  meters was de band leeg.

Ook nu bleek weer hoeveel bereidwilligheid er onder de mensen is, een Engelsman die wij hier in mei ook ontmoetten, gaf een nieuwe binnenband en hielp deze om te leggen.

Dagelijks genieten we van de mooie natuur en dat meestal onder een zomerse strak blauwe hemel.

We kiezen daarom voor een zomerse foto van Mikel en Wick.

Vanaf deze camping lopen we nog 1 afstand vooruit, daarna gaan we en route naar de camping Val de Vesle.

Hartelijke groet,
Gré en Wim

                       

                                                            NAAR DE BEGRAAFPLAATS IN ARNHEM

                                                                                                                                                                                                                                      

                 

 

                                                                                                             

                                                                                                                                                          

H E R I N N E R I N G

VAN LIEU-DIT LES CHABANNES

HERINNERING

Na 480 km. van onze route te hebben afgelegd gaat het nog steeds goed met ons.

We genieten volop en ook zijn er weer mooie ontmoetingen, zelfs met een echtpaar uit Culemborg, dat ook nog eens een bijdrage gaf voor het doel.

We staan nu nog op de Camping in Chablis, en lopen van daaruit routes die wij in mei  en een verder verleden ook al liepen, zodat er veel herinneringen zijn.

Maar bovenal komt deze dagen de herinnering naar boven aan 9 september 2017, morgen hebben we geen internet, vandaar dat we hier nu op ingaan.

Het was een dag die we nooit zullen vergeten, naar het ziekenhuis om definitief afscheid van Wick te nemen en vervolgens getuige te zijn van zijn huwelijk met Nathalie. onze gedachten gaan vooral uit naar haar.

       

ZIJ WISTEN DAT HET VAN KORTE DUUR ZOU ZIJN MAAR ZEIDEN VAN HARTE, JA!

Hartelijke groet,

Gré  en Wim

                                                                    NAAR DE BEGRAAFPLAATS IN ARNHEM
                                                                     

                                                                    

IRON MAN EN BLAUWE REGEN

VAN  LIEU-DIT LES  CHABANNES

                                                                                                           

                                                                      DE  IRON  MAN  EN  DE  BLAUWE  REGEN.

Sinds ons vorige bericht, zijn er al weer heel wat kilometers onder onze voeten verdwenen.

Meestal met goed weer, maar één keer was het echter een heel nat gebeuren, hierdoor weten we echter weer, dat dit ons nog wel vaker kan overkomen.

De vorige keer spraken we over de vriendelijkheid van de mensen, zo ook nu weer, mensen die stoppen  en vragen  of je mee wilt rijden, of iets voor je kunnen betekenen, omdat zij  de auto en vouwwagen hebben zien staan.

Inmiddels zijn we in een dichter bevolkt  gedeelte van Frankrijk gekomen, en dat merk je direct aan de drukte op de wegen. Toch lukt het nog wel, om rustige weggetjes te vinden.

Het is en blijft toch een heerlijke bezigheid, om zo voortstappend, je gedachten de vrije loop te laten.

En dan plotseling is er weer zo’n moment dat je heel sterk aan Wick moet denken en de ogen niet droog houdt.
Zo kwam Gré een vrouw tegen met een shirt “AN IRONMAN”

En toen Wim door de stad Decize liep, moest hij plotseling bukken, vanwege een “blauwe regen”.
Als we in Les Chabannes kwamen, was dat ongeveer de eerste beweging die je moest maken, als je spullen naar de keuken wilde brengen.

Inmiddels zijn we in Vézelay aangekomen, en zijn we ongeveer op een 3^e van onze tocht, na 393km. lopen en 167 km. fietsen.

Hartelijke groet,

Gré en Wim

                                                                                              NAAR DE BEGRAAFPLAATS IN ARNHEM

                                                                                                                         

                                                                                                                                                           

                                                                                                        

WE ZIJN OP WEG

VAN LIEU-DIT LES CHABANNES

Na een voorspoedige reis van 2 dagen kwamen we aan bij de camping in Bassignac le Haut. Gré verheugde zich al, vanwege het warme weer,  op een duik in het zwembad. Helaas, het zwembad was leeg en de camping gesloten. Later hoorden we dat deze verkocht was, wellicht is dit de reden dat alle verwijzingsborden naar de camping nog langs de weg staan.

We besluiten om naar de camping in Garel te gaan, vlakbij het huisje in Les Chabannes.
We hebben telefonisch contact met Nathalie en spreken af, dat zij de volgende dag mee zal lopen naar Bassignac le Haut. Omdat we in de veronderstelling leefden dat zij al terug was naar Nederland, was dit een verrassing en een mooiere start konden we ons niet indenken.
Het weer had wel mooier gekund. Eerst liepen Gré en Nathalie samen,  daarna Nathalie en Wim. Terwijl Gré bij de eerste druppels in de auto stapt, stappen zij door en worden  natter en natter.
We zetten Nathalie af bij het huisje, en gaan terug naar de camping.

De dag  erna rijden we eerst naar de volgende camping om te zien of we daar wel terecht kunnen,  en dat kan.

Het teruglopen gaat echter zo goed, dat we besluiten de hele afstand  tussen beide campings te overbruggen en deze camping over te slaan.
We gaan nog even bij Nathalie langs om gedag te zeggen, ze gaat morgen naar huis

Inmiddels zijn we 2 dagen verder, 19 augustus, en precies 10 maanden geleden, dat we met Wick terugkeerden naar Nederland, en vandaag spreken we Nederlanders die gaan kanoën op de Dordogne, die hier vlakbij ontspringt en komen aan op een camping vlak naast de Dordogne. Een rivier met veel berinneringen, zo ook dit moment                                           

Tijdens onze route op de 20^e augustus eten we ons broodje op een mooi plekje bij de kerk van Briffons. De kerk is open en we steken een kaars aan, er zijn alleen grote kaarsen, maar dat mag ook wel, als je denkt aan de diagnose van 10 maanden geleden en alles wat er daarna gebeurd is  Met Wick en Mikel .

Om de vouwwagen te laten drogen lopen we eerst een overgeslagen stuk, daarna gaan we verder naar de volgende camping en zullen en route de nodige kilometers lopen.

Op weg naar de camping in Gourtelle kwamen we rond etenstijd weer langs de kerk van  Briffons, dus daar weer ons broodje opgegeten. De kerk was nu niet open.
7 km. vóór Gourtelle zijn we tevreden met wat we gedaan hebben, dus op naar de camping, maar helaas, ook hier is geen camping. (de 3e van ons lijstje)
Maar de volgende camping op ons lijstje is er wel, zij het 17 km. verder.
Dinsdag de 21^e  lopen we de resterende afstand tot deze camping.

Naast allle herinneringen is het ook volop genieten, van het mooie weer, de prachtige natuur en de vriendelijkheid van de mensen, als je iets te vragen hebt.

Enkele cijfers: 176 km. van de af te leggen afstand gelopen,  via 5 campings.

Om dit mogelijk te maken liepen we in totaal 193 km. en werd er 46 km. gefietst, en we liggen precies op schema.

Hartelijke groet, 

Gré en Wim

                                                                  NAAR DE BEGRAAFPLAATS IN ARNHEM

                         

                                                                                                 

                                                                                                                         

 

                                                                                                      

                                                                             

                                                                             

TER AFSLUITING

Na 3305 km. en met € 5.000,00 lopen wij de afsluitende kilometers van onze  “herinneringstocht”

VAN LIEU-DIT LES CHABANNES

NAAR DE BEGRAAFPLAATS IN ARNHEM

                      

VRIENDEN VOOR HET LEVEN

Heel lang geleden, liepen Wick en één van zijn studiegenoten, stage op Het Johannes Calvijn Lyceum  in Kampen, de opleiding die Wick zelf gevolgd had.

Wick en zijn vrienden waren voetballiefhebbers, en zij zagen hun kans schoon, om  met een team van de VU een wedstrijd zaalvoetbal te spelen tegen een team  van het JCL.
Wij mochten daar uiteraard getuige van zijn, en het overnachten tijdens de stage  in zijn ouderlijk huis was vanzelfsprekend.

De vrienden van toen, die wij zo nu en dan nog wel eens ontmoetten, bleken vrienden voor het leven  te zijn.
Zij hebben hun leven lang veel met elkaar gedeeld, ook tijdens de vakanties, zoals hier bij Wick z’n huisje in Frankrijk.

Uit deze vriendenkring  zijn Mikel, 59 jaar en Wick, 55 jaar reeds overleden.

En toch zijn en waren het   vrienden voor het leven, omdat zij sterk op elkaar betrokken waren, trouw zijn en het verlies als geen ander ervaren.

Mikel, een maand eerder ziek geworden, en 8 maanden later overleden dan Wick, was ziek zoals hij was, wel aanwezig bij de uitvaart van Wick.
Ernst-Jan, op bezoek bij Wick, zette hem in een rolstoel en samen gingen ze op bezoek bij Mikel, die in hetzelfde ziekenhuis lag.

Tijdens de herdenkingsdiensten spraken de vrienden over hun samenzijn in de jaren vanaf hun studententijd en konden we foto’s  zien, die een indruk gaven van wat zij met elkaar beleefden.

Deze vrienden, willen ook wij, gezien hun betrokkenheid op ons, vrienden voor het leven noemen.

Als wij straks weer in Frankrijk wandelen, zullen wij ook aan hen denken, want wat Wick daar had, deelde hij ook met hen.

Wij oefenen nog dagelijks voor  onze afsluitende wandeling van Les Chabannes naar Arnhem en hopen daar nog vrienden van Wick te ontmoeten en hen hier deelgenoot van te maken.

Hartelijke groet,

Gré en Wim

Gelopen:          3240 km.                                                           Ontvangen        € 4.917,00

Rek.nr. 51 ASNB 0707 1024 05                                                                                                                              t.n.v. W.v.d. Vaart                                                       

o.v.v. Neuro-oncologie

http://www.wickvandervaart.nl

              

GEEN MOOI WEER _ WEL MOOIE ONTMOETING

Precies een maand geleden schreven we, dat we terug waren uit Frankrijk.
We schreven toen ook over ontmoetingen onderweg.
Over één van deze ontmoetingen lazen wij later op internet, compleet met deze foto

‘Lusten jullie een kopje koffie? Net toen we daar om 10.30 heel erg aan toe waren en er nergens een café was stopte er een Nederlandse auto naast ons. Gré en Wim hebben zelf ook de Compostella gedaan. Nu nogmaals om geld te sponsoren voor hersenonderzoek. In etappes. Dit vanwege het trieste feit dat hun zoon vorig jaar oktober onverwacht aan een hersentumor is overleden. Hij was zeer sportief en nog maar 55.  Wij sponsoren!”

                               

                                   Met genoegen denken wij terug aan deze ontmoeting.

Na ons aanvankelijk streven om 1800 km. te lopen hebben we daar 2626 van gemaakt, zijnde de totale afstand naar Santiago de Compostela.
Inmiddels hebben we in Nederland al weer zoveel gelopen, dat ook dit voornemen gerealiseerd is.
We lopen echter door en zien dat als een voorbereiding op de kilometers die wij willen lopen als afsluiting van deze herinneringstocht, waarmee we op 1november vorig jaar begonnen.

Half augustus vorig jaar werd duidelijk, dat het niet goed ging  met Wick en 8 weken daarna, op 15 oktober, is hij overleden. In die periode van dit jaar hopen wij met  die afsluitende kilometers de afstand te overbruggen van het huisje in Les Chabannes in  Frankrijk naar de begraafplaats in Arnhem.

Deze maand werden we ook weer gesponsord, soms op zeer onverwachte wijze.

Alle gevers onze hartelijke dank.

Gré en Wim

Gelopen           2730 km.                                             Ontvangen        € 4.633,00

Rek.nr. 51 ASNB 0707 1024 05                                     http://www.wickvandervaart.nl

t.n.v. W.v.d. Vaart                                                           wvaartwzn@gmail.com
o.v.v. Neuro-oncologie

VEZELAY - LES CHABANNES

Het is al weer een maand geleden dat we ons laatste bericht plaatsten.

In die tijd hebben wij in Frankrijk gewandeld.
Vorig jaar waren we daar ook, op weg naar Vézelay, maar door een blessure van Gré konden we  de tocht niet afmaken.

Wij pakten deze route nu weer op, maar nu op een veel betekenisvollere manier.

Onze wandelingen ter nagedachtenis van Wick, krijgen op deze route, die deels uitmaakt van de Pelgrimsroute naar Santiago de Compostela, een diepere dimensie.
Het leek ons een goede gedachte om in de kerk van Vézelay kaarsjes aan te steken.

Basiliek Sainte Madelaine

Daarna wilden we naar het huisje in Les Chabannes, waar wij zo vaak met en bij Wick geweest zijn.

Op deze plek waren de herinneringen intens, beelden van vroeger kwamen regelmatig terug, maar ook de herinnering aan wat hier 9 maanden geleden begon, de ontmoeting met een zieke Wick, de weg die hij daarna moest gaan en het onvermijdelijke afscheid,

Maar wat was het goed om hier te zijn.

Zowel op de weg naar Vézelay als op deze plek hebben wij mensen ontmoet, die sterk op ons betrokken zijn.

Niet alleen met woorden, maar ook met een bijdrage aan het doel en een maaltijd.

Allen hartelijk dank,

Gré en Wim

Gelopen              2327 km,                                                                            Ontvangen         € 4.137,00

Nog te gaan         299 km.

Rek. nr. 51 ASNB 0707 1024 05                                                                                                           

t.n.v. W.v.d. Vaart                                                                                        
o.v.v. Neuro-oncologie

http://www.wickvandervaart.nl                 
wvaartwzn@gmail.com

B O N V I E

HET  GOEDE  LEVEN

Tijdens één van onze wandelingen streken we neer op het terras van een restaurant, behorend bij woon- en zorgcentrum BON VIE.

Het doel van onze wandelingen kwam ter sprake en bij het afrekenen werd gezegd dat we het geld mochten gebruiken als sponsorgeld.

Vanwege dit vriendelijke gebaar gingen we daar ook een brief bezorgen over de tussenstand.

We troffen de vrouw die ons toen geholpen had, zij herkende ons en was erg benieuwd hoe het met ons ging.
Er werd ons weer iets te drinken aangeboden en ook nu hoefden we weer niet te betalen. Bovendien kregen we ook nog een mooie gift.

Dit gebaar op deze plek, bracht ons bij onderstaande foto:

BON VIE 

Hartelijke groet,

Gré en Wim

Gelopen              1900 km.                                                             Ontvangen         € 3.923,00

Nog te gaan         726 km.

Rek.nr. NL 51 ASNB 0707 1024 05                                               http://www.wickvandervaart.nl                 t.n.v. W. v.d. Vaart                                                                          wvaartwzn@gmail.com

o.v.v. Neuro-oncologie                                                                                                                                                                             

1800 km

GESPONSORD WANDELEN TER NAGEDACHTENIS VAN WICK

26 april 2016 was onze 55^e trouwdag, ter gelegenheid hiervan schreven Wick en Nathalie bovenstaande wensen.
Hoewel we kunnen zeggen, dat deze wensen in vervulling zijn gegaan, konden zij en wij niet bevroeden, dat het zo totaal anders zou zijn.

*De zonnige dagen in Frankrijk, zijn inmiddels overschaduwd door de gebeurtenissen van vorig jaar, toen wij Wick  ziek aantroffen in Frankrijk.

*Inmiddels hebben we al heel wat kilometers gelopen, waarin wij veel konden terugdenken aan deze gebeurtenissen en waarmee we een bijdrage kunnen leveren aan de afdeling Neuro-oncologie.

*Het zijn dus heel andere dagen geworden, maar wel omringd door mensen die niet alleen van ons, maar ook van Wick en Nathalie houden. Het blijkt niet alleen uit alles wat geschreven is, maar ook uit de royale sponsoring van de wandelingen ter nagedachtenis van Wick, in gedachten liepen velen met ons mee, soms zelfs in werkelijkheid.

Maar we gaan verder, ook in Frankrijk want ook daar hebben mensen met ons meegeleefd.

26 april 2018                                                                                                  Gré e Wim

  1803 km. en reeds € 3.727,00 voor de afdeling Neuro-oncologie van het UMC Utrecht.