WE ZIJN OP WEG

VAN LIEU-DIT LES CHABANNES

Na een voorspoedige reis van 2 dagen kwamen we aan bij de camping in Bassignac le Haut. Gré verheugde zich al, vanwege het warme weer,  op een duik in het zwembad. Helaas, het zwembad was leeg en de camping gesloten. Later hoorden we dat deze verkocht was, wellicht is dit de reden dat alle verwijzingsborden naar de camping nog langs de weg staan.

We besluiten om naar de camping in Garel te gaan, vlakbij het huisje in Les Chabannes.
We hebben telefonisch contact met Nathalie en spreken af, dat zij de volgende dag mee zal lopen naar Bassignac le Haut. Omdat we in de veronderstelling leefden dat zij al terug was naar Nederland, was dit een verrassing en een mooiere start konden we ons niet indenken.
Het weer had wel mooier gekund. Eerst liepen Gré en Nathalie samen,  daarna Nathalie en Wim. Terwijl Gré bij de eerste druppels in de auto stapt, stappen zij door en worden  natter en natter.
We zetten Nathalie af bij het huisje, en gaan terug naar de camping.

De dag  erna rijden we eerst naar de volgende camping om te zien of we daar wel terecht kunnen,  en dat kan.

Het teruglopen gaat echter zo goed, dat we besluiten de hele afstand  tussen beide campings te overbruggen en deze camping over te slaan.
We gaan nog even bij Nathalie langs om gedag te zeggen, ze gaat morgen naar huis

Inmiddels zijn we 2 dagen verder, 19 augustus, en precies 10 maanden geleden, dat we met Wick terugkeerden naar Nederland, en vandaag spreken we Nederlanders die gaan kanoën op de Dordogne, die hier vlakbij ontspringt en komen aan op een camping vlak naast de Dordogne. Een rivier met veel berinneringen, zo ook dit moment                                           

Tijdens onze route op de 20^e augustus eten we ons broodje op een mooi plekje bij de kerk van Briffons. De kerk is open en we steken een kaars aan, er zijn alleen grote kaarsen, maar dat mag ook wel, als je denkt aan de diagnose van 10 maanden geleden en alles wat er daarna gebeurd is  Met Wick en Mikel .

Om de vouwwagen te laten drogen lopen we eerst een overgeslagen stuk, daarna gaan we verder naar de volgende camping en zullen en route de nodige kilometers lopen.

Op weg naar de camping in Gourtelle kwamen we rond etenstijd weer langs de kerk van  Briffons, dus daar weer ons broodje opgegeten. De kerk was nu niet open.
7 km. vóór Gourtelle zijn we tevreden met wat we gedaan hebben, dus op naar de camping, maar helaas, ook hier is geen camping. (de 3e van ons lijstje)
Maar de volgende camping op ons lijstje is er wel, zij het 17 km. verder.
Dinsdag de 21^e  lopen we de resterende afstand tot deze camping.

Naast allle herinneringen is het ook volop genieten, van het mooie weer, de prachtige natuur en de vriendelijkheid van de mensen, als je iets te vragen hebt.

Enkele cijfers: 176 km. van de af te leggen afstand gelopen,  via 5 campings.

Om dit mogelijk te maken liepen we in totaal 193 km. en werd er 46 km. gefietst, en we liggen precies op schema.

Hartelijke groet, 

Gré en Wim

                                                                  NAAR DE BEGRAAFPLAATS IN ARNHEM

                         

                                                                                                 

                                                                                                                         

 

                                                                                                      

                                                                             

                                                                             

TER AFSLUITING

Na 3305 km. en met € 5.000,00 lopen wij de afsluitende kilometers van onze  “herinneringstocht”

VAN LIEU-DIT LES CHABANNES

NAAR DE BEGRAAFPLAATS IN ARNHEM

                      

VRIENDEN VOOR HET LEVEN

Heel lang geleden, liepen Wick en één van zijn studiegenoten, stage op Het Johannes Calvijn Lyceum  in Kampen, de opleiding die Wick zelf gevolgd had.

Wick en zijn vrienden waren voetballiefhebbers, en zij zagen hun kans schoon, om  met een team van de VU een wedstrijd zaalvoetbal te spelen tegen een team  van het JCL.
Wij mochten daar uiteraard getuige van zijn, en het overnachten tijdens de stage  in zijn ouderlijk huis was vanzelfsprekend.

De vrienden van toen, die wij zo nu en dan nog wel eens ontmoetten, bleken vrienden voor het leven  te zijn.
Zij hebben hun leven lang veel met elkaar gedeeld, ook tijdens de vakanties, zoals hier bij Wick z’n huisje in Frankrijk.

Uit deze vriendenkring  zijn Mikel, 59 jaar en Wick, 55 jaar reeds overleden.

En toch zijn en waren het   vrienden voor het leven, omdat zij sterk op elkaar betrokken waren, trouw zijn en het verlies als geen ander ervaren.

Mikel, een maand eerder ziek geworden, en 8 maanden later overleden dan Wick, was ziek zoals hij was, wel aanwezig bij de uitvaart van Wick.
Ernst-Jan, op bezoek bij Wick, zette hem in een rolstoel en samen gingen ze op bezoek bij Mikel, die in hetzelfde ziekenhuis lag.

Tijdens de herdenkingsdiensten spraken de vrienden over hun samenzijn in de jaren vanaf hun studententijd en konden we foto’s  zien, die een indruk gaven van wat zij met elkaar beleefden.

Deze vrienden, willen ook wij, gezien hun betrokkenheid op ons, vrienden voor het leven noemen.

Als wij straks weer in Frankrijk wandelen, zullen wij ook aan hen denken, want wat Wick daar had, deelde hij ook met hen.

Wij oefenen nog dagelijks voor  onze afsluitende wandeling van Les Chabannes naar Arnhem en hopen daar nog vrienden van Wick te ontmoeten en hen hier deelgenoot van te maken.

Hartelijke groet,

Gré en Wim

Gelopen:          3240 km.                                                           Ontvangen        € 4.917,00

Rek.nr. 51 ASNB 0707 1024 05                                                                                                                              t.n.v. W.v.d. Vaart                                                       

o.v.v. Neuro-oncologie

http://www.wickvandervaart.nl